از میانِ کِتاب ها-1

اَمواج هُجوم می آورند و پُشتۀ خاک را پَراکنده می کنند. ولی هر یک از این کولبارها پَسمانده ای از ریگ هایِ سنگین به جا می گُذارد که موج آن را نمی برد! و کم کم سَد بالا می آید. و خواه ناخواه زمانی می رسد که سنگ های بر هم نهاده دیوار مُحکَمی در بَرابَرِ دریا می کِشد و اَمواج از ویران کردنِ آن عاجز می مانند: زمینِ تازه ای به وجود می آید که نسل هایِ آینده مُظفرانه رویِ آن گام بر می دارند!

روژه مارتَن دوگار، خانوادۀ تیبو، ترجمۀ ابوالحسن نجفی، جلد چهارم، ص1771