پاره های اندیشه-13؛ دموکراسی یونانی

پاره های اندیشه-13

دموکراسی یونانی

شیوۀ فرمان‏روایی آتنی از این حیث «دموکراسی» نامیده می‏شد که حاکمیت از «انبوه مردم ناشی می‏شد و نه از شمار اندکی از آنان» و نیز در اختلاف‏هایی میان شهروندان «قانون سهم برابر هر یک را معین می‏کرد». در این نظام سیاسی «شایستگی ملاک تصدی مناصب بود و نه وابستگی به یکی از گروه‏های» ذی‏نفوذ شهر، هم‏چنان‏که هیچ فردی به سبب پایین بودن پایگاه اجتماعی خود از خدمت به شهر محروم نمی‏شد و چنان تعادلی میان امور عمومی و خصوصی برقرار بود که هر شهروندی می‏توانست «به کارهای خود رسیدگی کند و به کارهای شهر نیز بپردازد» و آن‏که «به عنوان شهروند در ادارۀ امور شهر شرکت نمی‏کرد»، مردی بی‏مصرف خوانده می‏شد.

به نقل از: دکتر جواد طباطبایی، زوال اندیشۀ سیاسی در ایران: گفتار در مبانی نظری انحطاط ایران (نسخۀ نهایی)، تهران، (نشر الکترونیک نویسنده)، 1389، ص50.